سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم به دست اوست! در آن زمان زن با شوهرش شريک تجارت مي‏شود (و هر دو تمام تلاش خود را در بيرون خانه و براي ثروت اندوزي به کار مي‏گيرند). باران کم مي‏شود. صاحبان کَرَم خسيس و تهي‏دستان، حقير شمرده مي‏شوند. در آن هنگام بازارها به يکديگر نزديک مي‏گردد. يکي مي‏گويد چيزي نفروختم و ديگري مي‏گويد سودي نبردم! همه زبان به شکايت و مذمت پروردگار مي‏گشايند!

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم در دست اوست! در آن زمان اقوامي به حکومت مي‏رسند که اگر مردم سخن بگويند، آنان را مي‏کشند، و اگر سکوت کنند، همه چيزشان را مباح مي‏شمرند! اموال آنها را غارت مي‏کنند و احترام‏شان را پايمال و خون‏هاي‏شان را مي‏ريزند! دل‏ها را پر از عداوت و وحشت مي‏کنند، و همه مردم را ترسان و خائف و مرعوب مي‏بيني!

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري، قسم به آن کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام چيزي از مشرق و چيزي از مغرب مي‏آورند (قوانيني از شرق و قوانيني از غرب) و امت من متلوّن مي‏گردد! واي در آن روز بر ضعفاي امت از آنها و واي بر آنها از عذاب الهي! نه بر صغير رحم مي‏کنند، نه به کبير احترام مي‏گذارند و نه گنهکاري را مي‏بخشند! بدن‏هاي‏شان همچون آدميان است؛ اما قلب‏هاي‏شان قلب‏هاي شيطان‏ها است.

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري سوگند به آن کسي که جانم در دست او است! در آن زمان مردان به مردان قناعت مي‏کنند و زنان به زنان و بر سر پسران به رقابت بر مي‏خيزند؛ همان‏گونه که براي دختران در خانواده‏هاي‏شان! مردان، خود را شبيه زنان و زنان خود را شبيه مردان مي‏کنند! زنان بر زين سوار مي‏شوند (و به خودنمايي مي‏پردازند)؛ لعنت خدا بر آنان باد!

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم در دست او است! در آن زمان به تزيين مساجد مي‏پردازند، آن‏چنان که يهود و نصارا معابد را تزيين مي‏کنند! قرآن‏ها را مي‏آرايند (بي‏آنکه به محتواي آن عمل کنند)! مناره‏هاي مسجد طولاني و صفوف نماز گزاران فراوان مي‏شود؛ اما دل‏ها نسبت به يکديگر دشمن و زبان‏ها مختلف است!

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم در دست او است! در آن هنگام پسران امت من با طلا تزيين مي‏کنند و لباس‏هاي ابريشمين حرير و ديباج مي‏پوشند و از پوست‏هاي پلنگ براي خود لباس تهيه مي‏کنند!

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع شدني است؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام زنا آشکار مي‏گردد. معاملات با غيبت و رشوه انجام مي‏گيرد. دين را فرو مي‏نهند و دنيا را بر مي‏دارند!

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر شدني است؟!
فرمود: آري، سوگند به کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام طلاق فزوني مي‏گيرد، و حدّي براي خدا اجرا نمي‏شود؛ اما با اين حال به خدا ضرر نمي‏زنند (خودشان زيان مي‏بينند).

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين شدني است؟!
فرمود: آري، سوگند به کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام زنان خواننده مي‏شوند. آلات لهو و نوازندگي آشکار مي‏شود و اشرار امتم به دنبال آن مي‏روند!

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين شدني است؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام، ثروتمندان امتم، براي تفريح به حج مي‏روند و طبقه متوسط براي تجارت، و فقيران آنها براي ريا و تظاهر! در آن زمان اقوامي پيدا مي‏شوند که قرآن را براي غير خدا فرا مي‏گيرند و با آن همچون آلات لهو، رفتار مي‏کنند! و اقوامي روي کار مي‏آيند که براي غير خدا علم دين فرا مي‏گيرند! فرزندان نامشروع فراوان مي‏شوند، و قرآن را به صورت غنا مي‏خوانند و براي دنيا بر يکديگر سبقت مي‏گيرند.

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري، سوگند به کسي که جانم به دست او است! اين در زماني است که پرده‏هاي حرمت دريده و گناه فراوان مي‏شود. بدان بر نيکان مسلط مي‏گردند. دروغ زياد و لجاجت آشکار مي‏شود. فقر فزوني مي‏گيرد. مردم با انواع لباس‏ها بر يکديگر فخر مي‏فروشند. باران‏هاي بي‏موقع مي‏بارد. قمار و آلات موسيقي را جالب مي‏شمرند، و امر به معروف و نهي از منکر را زشت مي‏دانند؛ به گونه‏اي که مؤمن در آن زمان از همه امت خوارتر مي‏شود. قاريان قرآن و عبادت کنندگان پيوسته به يکديگر بدگويي مي‏کنند و آنها را در ملکوت آسمان‏ها افرادي پليد و آلوده مي‏خوانند.

سلمان عرض کرد: اي رسول خدا! آيا اين امر واقع مي‏شود؟!
فرمود: آري، سوگند به کسي که جانم در دست او است! در آن هنگام ثروتمند رحمي بر فقير نمي‏کند، تا آنجا که نيازمندي در ميان جمعيت به پا مي‏خيزد و اظهار حاجت مي‏کند، و هيچ کس چيزي در دست او نمي‏ نهد!

سلمان گفت: اي رسول خدا! آيا اين امر شدني است؟!
فرمود: آري سوگند به کسي که جانم به دست او است! در آن هنگام «رويبضة» سخن مي‏گويد!
سلمان عرض‏کرد: پدر ومادرم فدايت باد اي رسول خدا! «رويبضة» چيست؟
فرمود: کسي درباره محروم سخن مي‏گويد که هرگز سخن نمي‏گفت (و کسي اظهار نظر مي‏کند که مجال اظهار نظر به او نمي‏دادند).
در اين هنگام طولي نمي‏کشد که فريادي از زمين بر مي‏خيزد، آن چنان که هر گروهي خيال مي‏کند اين فرياد در منطقه آنها است.
باز مدتي که خدا مي‏خواهد به همان حال مي‏مانند، سپس در اين مدت زمين را مي‏شکافند و زمين پاره‏هاي دل خود را بيرون مي‏افکند. فرمود: منظورم طلا و نقره است. سپس به ستون‏هاي مسجد با دست مبارکش اشاره کرد و فرمود: همانند اينها! و درآن روز ديگر طلا ونقره‏به‏درد نمي‏خورد.
[و فرمان الهي فرا مي‏رسد]. اين است معناي سخن پروردگار:
«فَقَدْ جاءَ اَشْراطُها». [5] . [6] .

پی نوشت ها:
[1] کتاب العين، ج 6، ص 235؛ مجمع البحرين، ج 4، ص 257.
[2] محمد (47)، آيه 18.
[3] ر.ک: صنعاني، المصنف، ج 11، ص 274؛ علي بن جعد، مسند، ص 248؛ ابن ابي‏شيبه، المصنف، ج 8،ص 267؛ ابن ابي عاصم، کتاب الاوائل، ص 114؛ النسائي، السنن الکبري، ج 1، ص 255؛ الطبراني، المعجم‏الکبير، ج 9، ص 296.
[4] کتاب الغيبه، ص 436، ح 426؛ ر.ک: صحيح ابن حبان، ج 15، ص 257.
[5] سوره محمد(47)، آيه 18.
[6] تفسير نمونه، ج 21، ص 454 - 459؛ به نقل از تفسير علي بن ابراهيم. همچنين ر.ک: بحارالانوار، ج 6، ص 308، ح 6.

                                      اللهم عجل لولیک الفرج